Een stap dichter bij eenvoud en natuur.

Soms voel je het gewoon. Dat knagende verlangen naar iets anders, iets dat rustiger, echter, en zinvoller is dan het leven dat je nu leidt. Voor mij begon het precies zo. Ik woonde in Vlaanderen, waar zelfs een dorp soms druk aanvoelt. Ik vroeg me steeds vaker af: is dit het? Wat zou er gebeuren als ik eenvoudiger ging leven? Dichtbij de natuur?

Toen ik voor het eerst over permacultuur las, voelde het als een openbaring. Het idee dat je een plek kunt creëren die niet alleen mooi is, maar ook praktisch en voedend – dat voelde als thuiskomen. Wat me vooral aansprak, was dat je klein kunt beginnen. Je hoeft geen expert te zijn of alles meteen perfect te doen. Permacultuur draait om observeren, experimenteren, en stap voor stap bouwen aan een plek die bij jou en je ritme past.

Die gedachte gaf me ruimte. Ruimte om fouten te maken, om te leren, om creatief te zijn. Het is niet alleen een manier van werken, maar ook een manier van leven die minder stressvol en veel rijker is. Het bracht me een nieuw perspectief: samenwerken met de natuur in plaats van ertegenin.

Voor mij was dat de sleutel. En nu, jaren later, merk ik dat veel mensen dit verlangen delen. Mensen zoals jij misschien – creatief, dromend van een plek die rust ademt en toch helemaal van jou is. Daarom deel ik mijn verhaal via Soeurs Sauvages. Of je nu een tuin, een huis, of zelfs gewoon een levensritme wilt creëren dat beter voelt, ik geloof dat je met kleine, eenvoudige stappen zoveel kunt bereiken.

Permacultuur heeft me geleerd om rust en voldoening te vinden in het proces, niet alleen in het resultaat. Dat gun ik jou ook. Zoals de natuur zelf ons laat zien:

La patience porte toujours ses fruits.